Znaczenie badań PophalaZnaczenie badań Pophala W latach czterdziestych ubiegłego stulecia, niemiecki neurolog i grafolog Rudolf Pophal zajął się napięciem w wyrażeniu graficznym. Mόwiąc jak najogόlniej, opracował on metodę według ktόrej, za pomocą analizy pismą staje się możliwe wyodrębnienie pięciu stopni napięcia mięśniowego, (w ktόrym głόwną rolę spełniają ciało prążkowane, gałka blada i kora ruchowa) a poprzez to interpretacja dojrzałości psychoruchowej osobnika.
Niemiecki neurolog opracował teorię usztywnienia mięśniowego ok. 65 lat temu i niekiedy można spotkać się z zarzutami, że pomimo tak znacznego postępu nauki, od tamtej pory jego teoria nie została przez nikogo udoskonalona.
Jednakże nauka wspόłczesna jest zgodna z teorią o wspόłdziałaniu ośrodkόw mόzgowych, wskazanych przez Pophala, w tak skomplikowanym procesie jakim jest pismo, i pomimo tego, że teoria Pophala liczy sobie wiele lat, jest ciągle cennym narzędziem pracy grafologόw wspόłczesnych, zarόwno przy opracowywaniu psychologicznej analizy osobowości, jak i przy analizach porόwnawczych pisma dla celόw sądowych.
Nauka dzisiejsza bardzo obszernie omawia funkcje jakie spełnia układ ruchowy CSN, a obok nowych odkryć i opracowań, stara teoria niemieckiego neurografologa, odnajduje w nich swoje miejsce. Oczywiście, badania nad pismem ręcznym w oparciu o nowe odkrycia w zakresie neurofizjologii powinny być prowadzone i udoskonalane, a podstawą do nich mogą być właśnie badania Pophala.
Pophal skoncentrował się szczegόlnie na trzech ośrodkach: gałce bladej (globus pallidus), ciele prążkowanym (corpus striatum) i korze ruchowej (cortex). Według tego autora rodzaj napięcia mięśniowego jest wynikiem wspόłpracy tych trzech ośrodkόw mόzgowych.
|
|
