Kontrola ruchόw
Głόwnym zadaniem mózgu jest kontrola ruchów. Szlaki ruchowe mogą odbywać się na odcinkach:
- kora ruchowa → śródmózgowie, most, rdzeń przedłużony → rdzeń kręgowy → mięśnie.
- kora ruchowa → móżdżek, most, rdzeń przedłużony → rdzeń kręgowy → mięśnie.
Korę ruchową można podzielić na:
1. Pierwotną korę ruchową, (obszar 4 Brodmana),
2. Korę przedruchową, (obszar 6 Brodmana),
3. Dodatkową korę ruchową. (obszar 6 Brodmana).
1. Pobudzenia pierwotnej kory ruchowej wywołują ruchy precyzyjne, pojedyńczne mięśni i ścięgien oraz mięśni twarzy. Pobudzenia nastepują z:
- kory czuciowej (rekacje na bodźce),
- brzusznobocznego jądra wzgórza (połączonego silnie z móżdżkiem)
- kory przedruchowej (ruchy planowane).
2. Zadaniami kory przedruchowej są intencjonalne działania senso-motoryczne, na podstawie danych zmysłowych, obrazowanie mózgu czyli aktywność podczas zadań wzrokowo-ruchowych lub słuchowo-ruchowych. Stymulacja kory przedruchowej wywołuje ruchy złożone a jej uszkodzenia prowadzą do apraksji, czyli niezdolności wykonywania ruchόw złożonych
3. Najważniejszymi zadaniami dodatkowej kory ruchowej są podstawowe przygotowania motoryczne (organizacja topograficzna ruchόw) takie jak stymulacja ruchόw złożonych, przygotowanie postawy ciała, organizacja sekwencji ruchów, oraz działania ruchowe wymagające pamięci, czyli najogόlniej mόwiąc ta część kory przygotowuje ruchy precyzyjne, zawiadywane przez korę przedruchową i pierwotną korę ruchową.
W trakcie pisania nieodzowną częścią wykonawczą jest kończyna, bo to ona prowadzi
środek pisarski, jednakże znane są przypadki wykonania gestu graficznego np. za pomocą ust i nie zmienia ono swoich indywidualnych właściwosci graficznych, identyfikujacych autora. Dzieje się tak dlatego, że to nie ręka staje się „producentem” pisma, ale właśnie sam mόzg, a kończyna jest po prostu wiernym narzędziem wykonawczym. Potwierdza to prawo Preyera, że gest graficzny jest zawsze taki sam, niezależnie od tego czy wykonywany jest ręką prawą, lewą, nogą czy ustami ⁴.
Mόzg jest więc centralą dowodzeniową funkcjami fizjologicznymi i psychicznymi i jego dzialalność jest widoczna w piśmie, poprzez działalność kory ruchowej.
_______________________________________
4) Preyer W., ZurPsychologie des Schreibens, 3a ed., Voss. Leipzig, 1928,