Zadania ośrodkόw językowych w procesie pisania Zadania ośrodkόw językowych w procesie pisania W powstaniu gestu graficznego niezwykle ważną rolę odgrywa wspόłdziałanie korowego i podkorowego ośrodku wzroku i mowy, lecz rόwnie ważny jest ośrodek słuchu i odpowiednie ośrodki kojarzeniowe.
Głównymi strukturami w rozumieniu i tworzeniu mowy, czytania, słuchania, pisania i komunikowania rόwnież za pomocą gestόw są struktury znajdujące się przede wszystkim wzdłuż i wokόł bruzdy bocznej Sylwia i bruzdy głόwnej Rolanda i są to:
1. okolice zakrętu kątowego: obszar kojarzeniowy dla słuchu, wzroku, nazw. Jego uszkodzenia powoduja zaburzenia czytania i pisania,
2. część gόrna z tyłu płata skroniowego (obszar Wernickego) – jego uszkodzenia powodują niewłaściwy dobόr słόw i nielogiczne łączenie wyrazόw, przy utrzymaniu prawidłowej wymowy i rytmu słόw, mówienie niegramatyczne i bez sensu, (arafazje),
3. obszar Broca w niższej, tylnej części płata czołowego – jego uszkodzenia powodują zaburzenia w motoryce wymowy, niezdolność do prawidłowych wypowiedzi, pomimo prawidłowego rozumienia (afazja)
4. zwόj nerwowy, nazywany inaczej pęczkiem łukowatym Wernickego-Geschwinda, będacy swego rodzaju pomostem anatomiczno–funkcjonalnym, pomiędzy obszarem Broca i Wernickego, w przyjmowaniu i przekazywaniu znakόw werbalnych,
5. gόrny obszar w płacie skroniowym (zakręt Heschla), odpowiedzialny jest za percepcje słuchową,
6. część tylna płata czołowego, odpowiada za kontrolę motoryczną pisma (ośrodek Exnera),
7. część okolicy ciemieniowej, lewej, blisko obszaru Wernicka, kontroluje komunikację gestykularną.
Jak wynika z powyższego, w procesie pisania wspόłuczestniczy niezliczona liczba ośrodkόw mόzgowych, ktόre wykonują bardzo skomplikowane funkcje.
Jednakże od układu ruchowego zależy wykonanie samego gestu graficznego. Bez jego udziału napisanie czegokolwiek jest po prostu niemożliwe.
|
|
