Poniższy przykład pozwala zaobserwować w jaki sposób sytuacje oddziaływujące na człowieka mogą zaciążyć na jego psychice, znajdując odzwierciedlenie w jego geście graficznym. 


FEDERICO, 8 LAT


Federico ma 8 lat, jego ojciec opuścił rodzinę. Chłopiec z wesołego, miłego i pełnego pomysłów, zamknął się w sobie stając się  płaczliwym i agresywnym. Porównanie obu próbek pism, wykonanych przed i po opuszczeniu rodziny przez ojca, pozwala na obserwację stanu psychicznego dziecka.               
                 

Z analizy pierwszej próbki ustalamy zdolności koncentracji i uwagi, samodyscyplinę, ale również zdolności analityczne, które mogą dać początek samokrytyce. Na początku tekstu widoczne są elementy napięcia, zaburzenia nacisku, tremor, w dalszej części jednak ruch staje się bardziej fluidalny, informując o dużej potrzebie kontroli na początku każdej sytuacji i następującej po niej zdolności adaptacyjnej oraz o bogactwie językowym.  Oprócz tego obecne są systematyczność, wytrzymałość, zdolność oceny sytuacji z wymogiem przewidywania i planowania i potrzeba jasności sytuacji.


                               


  

Pismo wykonywane po opuszczeniu rodziny przez ojca, wskazuje wiele sygnałów alarmowych. Najbardziej niepokojące są stany niewłaściwego zarządzania energią i zniechęcenie, jakby chłopiec uważał, że nie warto nic robić i jakby chciał powiedzieć: “nic mnie nie obchodzi, będę postępował tak jak mi się podoba! Nie chcę przestrzegać żadnych norm, ale chcę by wszyscy widzieli jak mi źle i pragnę być zrozumiany!”

Jednakże w chwialach kontroli dziecko narzuca sobie dyscyplinę, starając się nie wychodzić poza marginesy i utrzymując linię podstawową. W ten sposób wyraża gotowość i skłonność do „postępowania według określonych zasad”. Widoczne są elementy reakcji i działania impulsywnego, które niekiedy przeważają w zachowaniu. Dobra czytelność pisma informuje o pragnieniu bycia zrozumianym i zauważanym, podczas gdy gest fluidalny i dosyć harmonijne wiązania są wskazówką zdolności komunikatywnych.

Porównanie obu próbek pisma wykonanych przed i po opuszczeniu rodziny przez ojca, pozwala na obserwację zmian zachowania w odpowiedzi na cierpienia emocjonalne i psychiczne.