Dwie poniższe dwie próbki graficzne przedstawiają dynamiki rodzinne zachodzące pomiędzy matką Elżbietą (70 lat) i jej córką Sabriną (32 lata).

Sabrina została adoptowana przez Elżbietę i jej męża w wieku 6 miesięcy. Jej naturalna matka urodziła ją w wieku 16 lat i przymuszona przez rodziców oddała córkę do adopcji. W nowej rodzinie dziewczynka była szczęśliwa, otoczona miłością uwielbiających ją rodziców.

Sabrina do 12 roku życia nie znała swojej prawdziwej historii, zapoznał ją z nią ojciec adopcyjny w stanie upojenia alkoholowego, który coraz częściej znęcał się psychicznie i fizycznie nad żoną niezdolną do dzieci.

Okrucieństwo męża zmusiło Elżbietę do rozwodu. Sąd przyznał jej opiekę nad adoptowaną, dorastającą córką, jednakże od tego czasu córka przejęła zachowanie ojca, sprawiając matce coraz większe kłopoty wychowawcze ze stopniowym przeradzaniem się w sadyzm psychiczny. 
Ojciec adopcyjny, alkoholik, interesował się córką sporadycznie gdy czegoś potrzebował, a ona nigdy nie odmawiała mu swojej pomocy. Zmarł z przedawkowania alkoholu. Sabrina kilkakrotnie starała się założyć rodzinę, odchodząc od matki, jednakże za każdym razem niefortunnie lokowała własne uczucia, budząc litość i wyrozumiałość matki, która zawsze chętnie przyjmowała z powrotem skruszoną córkę pod swój dach. W ostatnich latach Sabrina na stałe powróciła do matki, lecz dynamika ich współżycia przebiegała coraz gorzej. Sadyzm psychiczny córki nasilił się doprowadzając również do aktów przemocy fizycznej. 

Dwie próbki graficzne przedstawiają cechy osobowości obu kobiet, które nie potrafiły znaleźć odpowiedniego sposobu na wspólne, spokojne współżycie.

Ogólne charakterystyki pisma matki to: znaczne zmiany kierunku pisma, nacisk delikatny, niejednorodny, przewaga krzywizny nad kątami, brak ciągłości między literami, prostota litery i tremor. Tremor prawdopodobnie wynika z wieku i chorób kobiety, nie można jednak wykluczyć ewentualnego stresu, nad którym pisząca stara się zapanować.

Wymienione elementy graficzne pozwalają na ogólną interpretację osobowości. Brak stanowczości, tendencja do uległości, delikatność i opiekuńczość w stosunku do innych, trzymanie się schematów moralności i współżycia społecznego na fundamentach zgody i szacunku, budują osobowość, która stara się bronić przed atakami z zewnątrz w sposób nieefektywny, poprzez inhibicję uczuć, emocji i ekspresji. Brak siły na zdecydowane przedstawienie własnego zdania i własnych potrzeb, na zdecydowany sprzeciw, sprawiają, że kobieta woli raczej przemilczać własne cierpienie, przechodząc nad nim do porządku dziennego, aż do chwili, gdy nie jest go w stanie dłużej znieść i prosi o pomoc policję, co jednakże godzi w jej „poczucie bycia matką”.

Pismo córki pochylone na lewo ze sztywnością trzonów, tremorem, naciskiem nierównomiernym o fundamencie delikatnym, daje obraz kobiety pragnącej miłości, z poczuciem jakby pragnienie to nie było nigdy odpowiednio spełnione. To przekonanie może hamować potrzebę obdarzania uczuciem innych, przeradzając się w przeciwny wyraz jego ekspresji. Brak spełnienia miłości ze strony matki naturalnej, ojca adopcyjnego a także kolejnych mężczyzn, sprawia, że kobieta czuje się nieświadomie niczym „zmuszona” do kochania jedynie matki adopcyjnej, zawsze opiekuńczej i kochającej, nienawidząc ją jednocześnie za taki stan własnej psychiki.

Nacisk informuje o delikatności fundamentów osobowości ale również o blokach nagromadzonej energii, która w efekcie kumulacji w momentach cierpienia psychicznego może wybuchać z podwójną siłą. Osobowość raczej zamknięta, niechętnie wypowiada się na temat własnych emocji, to jednak może powodować sztywność w wyrażaniu uczuć i ekspresje gwałtowne i negatywne w stosunku do osób z którymi współżyje.

Te dwa przykłady są ilustracją że obie kobiety stały się w jakiś sposób ofiarami: matka ofiarą adoptowanej córki a przede wszystkim własnej uległości i braku stanowczości, w wieku gdy dziewczyna potrzebowała odpowiednich wzorców i stabilizacji emocjonalnej i psychicznej. Córka zaś stając się ofiarą poczucia odrzucenia i braku miłości naturalnej matki, oraz ofiarą bezradności matki adopcyjnej, nie potrafi sobie poradzić sama ze sobą i z uczuciami do mężczyzn.